کود اوره چیست؟
تاریخچه کود شیمیایی اوره…
عوامل موثر بر تبخیر آمونیاک از اوره چیست؟
با ما در ادامه این مقاله همراه باشید…
در جواب این سوال که کود اوره چیست، باید گفت که اوره یک ترکیب آلی، به طور طبیعی در انسان، حیوانات و برخی گیاهان وجود دارد. برای اولین بار بیش از 200 سال پیش شناسایی شد و در سال 1828 به صورت مصنوعی در آزمایشگاه تهیه شد. تولید تجاری مقادیر زیادی اوره با واکنش آمونیاک با دی اکسید کربن در تاسیسات تولید آمونیاک که از گاز طبیعی به عنوان خوراک استفاده می کنند، انجام می شود. دی اکسید کربن محصول جانبی تولید آمونیاک در این تاسیسات است.
اوره CO (NH2)2 متداول ترین کود نیتروژن (N) است. محتوای بالای نیتروژن در واحد ماده (46%)، هزینه کمتر، سهولت ذخیره سازی، همراه با گزینه های فرمولاسیون جامد و مایع، آن را به انتخابی محبوب برای کشاورزان تبدیل کرده است.
با این حال، اگر اوره به سرعت پس از اعمال سطحی ترکیب نشود، درصد زیادی از N آن می تواند به شکل گاز آمونیاک (NH3) از بین برود. که این موضوع علاوه بر کاهش درآمد کشاورز، انتشار آمونیاک بر محیط زیست تاثیر منفی می گذارد.
تبدیل اوره 46 درصد
اوره بلافاصله پس از استفاده از طریق یک فرآیند بیولوژیکی به نام هیدرولیز با آب موجود در خاک واکنش می دهد. اوره به کربنات آمونیوم تبدیل می شود که می تواند به سرعت به گاز آمونیاک تبدیل شود.
اگر آمونیاک پس از تشکیل به سرعت جذب و به آمونیوم (+NH4) تبدیل نشود، آمونیاک در هوا از بین می رود. تبخیر آمونیاک زمانی اتفاق می افتد که آمونیوم به آمونیاک تبدیل شده و در جو از بین می رود. سطح بالای pH خاک تبدیل آمونیوم به آمونیاک را افزایش می دهد و اگر تبدیل در سطح خاک انجام شود این تلفات بیشتر است. این دو شرط زمانی اتفاق می افتد که اوره پخش می شود و بلافاصله با خاک ادغام نمی شود. اوره و UAN (اوره آمونیوم نیترات) تلفات تبخیر بالاتری نسبت به دیگر کودهای مبتنی بر نیترات دارند.
pH خاک، دمای خاک، رطوبت خاک، محل قرار گیری اوره، سرعت باد، خواص شیمیایی و بیولوژیکی خاک، زمان و میزان بارندگی یا آبیاری، همگی بر درصد نیتروژن از دست رفته از طریق تبخیر تاثیر می گذارد.
pH خاک
تبدیل آمونیوم به گاز آمونیاک (+NH4 به NH3) توسط pH کنترل می شود. با وقوع هیدرولیز، pH اولیه اطراف گرانول افرایش می یابد. علاوه بر این خاک هایی با pH بالا نسبت به خاک های اسیدی حساس تر به تبخیر آمونیاک هستند.
اگر PH بالاتر از 7 باشد، مقدار قابل توجهی آمونیاک گازی می تواند برای چند روز پس از مصرف اوره در خاک تشکیل شود. هنگامی که اوره به صورت سطحی استفاده می شود، تشکیل آمونیاک در سطح خاک در اثر هیدرولیز اوره ممکن است باعث از بین رفتن مقداری آمونیاک شود و اگر اوره با دانه چسبانده شود، ممکن است به دلیل سمیت آمونیاک مقداری آسیب به گیاه رخ دهد. شدت هر دو فرآیند تا حد زیادی به غلظت آمونیاک تشکیل شده در خاک بستگی دارد.
دما یا درجه حرارت
تلفات گاز آمونیاک در دمای بیش از 15 درجه سانتی گراد به شدت افزایش می یابد. اما در دمای کمتر از 7 درجه سانتی گراد از دست دادن آمونیاک محدود است.
کاربردهای اوره در اوایل و اواخر فصل، خطر تبخیر از طریق دما را کاهش می دهد، اما ممکن است در معرض خطر افزایش تبخیر ناشی از رطوبت خاک باشد.
رطوبت خاک
شرایط رطوبت بالا که در اوایل بهار و اواخر پاییز رایج است می تواند خطر تبخیر اوره روی سطح را افزایش دهد. هنگامی که خاک خشک است، هیدرولیز به صفر می رسد، زیرا تبدیل به آب نیاز دارد. اوره به کار رفته در انواع خاک های لوم شنی و لوم سیلتی در مقایسه با خاک های رسی سنگین تر، بیشترین خطر را برای تلفات دارند. این تلفات را می توان با تغییر محل کود اوره کاهش داد.
تعیین سطح
کاربرد در یک باند موضعی امکان استفاده کارآمدتر از N را فراهم می کند و در نتیجه می توان از نرخ های کاربرد کمتری نسبت به زمانی که اوره روی سطح پخش می شد و ترکیب نمی شد، استفاده کرد.
در تولید محصولات ردیفی، زمانی که اوره به عنوان شروع کننده نواری استفاده می شود، کاشت باید به دقت بررسی شود تا اطمینان حاصل شود که محل قرار گیری آن نزدیک تر از 5 سانتی متر در کنار و زیر بذر نباشد و به گونه ای کالیبره شود که بیش از 29 کیلوگرم اوره در هکتار اعمال نشود( 13.5 کیلوگرم نیتروژن واقعی از اوره)
سرعت باد
تلفات گاز آمونیاک از اوره اعمالی روی سطح در شرایط باد افزایش می یابد. باد، غلظت آمونیاک بالای مزرعه را به سطوحی کمتر از آنچه در سطح اوره یافت می شود، کاهش می دهد و باعث تبخیر بیشتر می شود.
خواص خاک
خاک هایی با ظرفیت تبادل کاتیونی زیاد (CEC) می توانند آمونیوم بیشتری را حفظ کنند و احتمال فرار نیتروژن از طریق تبخیر را کاهش دهند. خطر تبخیر آمونیاک در خاک های شنی که دارای CEC پایین و ظرفیت بافر pH پایین هستند، بالاترین میزان است. خاک های گل آلود با سطح مواد آلی بالا و یا مقادیر زیادی بقایا در هر خاکی نیز می توانند تبخیر را به دلیل افزایش فعالیت میکروبی افزایش دهند. هنگامی که اوره در بالای بقایا قرار می گیرد، بیشتر در معرض تبخیر قرار می گیرد.
باران/آبیاری
اگر پس از استفاده کود اوره، باران رخ ندهد و اوره در خاک ادغام نشود، کاهش نیتروژن می تواند قابل توجه باشد. با افزایش بارندگی یا آبیاری، اوره بیشتری از سطح به داخل نیمرخ خاک منتقل می شود.
به طور معمول، یک سانتیمتر باران برای کاهش تلفات N کافی است. سطوح بالاتر بارندگی می تواند منجر به تلفات اضافی N شود.
جزئیات کیفیت محصول کود اوره چیست؟
پارامتر متغیر در کیفیت محصول اوره عبارتند از نیتروژن، رطوبت، بیورت، قدرت پریل و توزیع اندازه. نیتروژن به رطوبت، بیورت، آمونیاک آزاد و سایر ناخالصی ها مانند محصول خوردگی، چربی گرد و غبار اوره و… بستگی دارد. اگر بیورت در محصول اوره 1 درصد باشد، نیتروژن نظری در اوره 46.66 درصد است.
عملکرد بخش تبخیر خلا بسیار مهم است زیرا بر کیفیت محصول اوره تاثیر می گذارد. خلاء کمتر باعث رطوبت بالا، آمونیاک آزاد بالا و قدرت خورد شدن کمتر اوره و عملکرد ضعیف بخش تبخیر خلاء می شود.
عوامل تاثیر گذار در جذب رطوبت در طول فرآوری اوره شامل شکل و اندازه ذرات و ترکیب شیمیایی و سطوح خلوص متفاوت است. عوامل خارجی از جمله رطوبت آب و هوا و نحوه ذخیره اوره و مدت زمان نیز نقش مهمی دارند.
نگرانی های کشاورزان در استفاده از کود اوره چیست؟
کشاورزانی که از اوره به عنوان منبع نیتروژن برای تغذیه محصول استفاده می کنند، گاهی اوقات دو نگرانی بیان می کنند. اول، هنگامی که اوره روی سطح خاک باقی می ماند، بخشی از N اعمال شده ممکن است از طریق تبخیر NH3 از بین برود … در نتیجه ارزش کود آن کاهش می یابد. هنگامی که اوره برای اولین بار به خاک اعمال می شود، معمولاً به سرعت با آنزیم های خاک (اوره آز) واکنش نشان می دهد تا به +NH4 و سپس به NH3 تبدیل شود که ممکن است به صورت گاز از بین برود. تلاش قابل توجهی برای درک این مسیر از دست دادن NH3 انجام شده است، که منجر به پوشش‌های اوره (مانند کودهای با رهش کنترل‌شده)، افزودنی‌ها (مانند بازدارنده‌های اوره آز)، و شیوه‌های مدیریتی می‌شود که می‌تواند این تلفات را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
نگرانی دوم مربوط به کود اوره چیست؟ نگرانی دوم شامل سمیت بالقوه بیورت برای محصولات در حال رشد است. هنگامی که اوره مذاب در حین تولید نزدیک یا بالاتر از نقطه ذوب خود (132 درجه سانتیگراد یا 270 درجه فارنهایت) گرم می شود، چندین ترکیب مختلف از جمله بیورت می توانند تشکیل شوند. Biuret می تواند در غلظت های بالا برای گیاهان سمی باشد، چه در خاک یا شاخ و برگ استفاده شود. اگرچه روش های مدرن تولید اوره در حال حاضر به طور مداوم منجر به غلظت کم بیورت می شود، هنوز سوالاتی در مورد خطرات احتمالی مرتبط با بیورت مطرح می شود.
تشکیل Biuret در کود اوره چیست؟
تشکیل بیورت زمانی اتفاق می افتد که اوره تا نقطه ذوب خود گرم می شود، با تکامل آمونیاک شروع به تجزیه می کند، اوره ابتدا ایزومریزه می شود که به اسید ایزوسینیک و آمونیاک تجزیه می شود. اسید ایزوسینیک با اوره واکنش می دهد و بیورت تشکیل می دهد. در حضور بیش از حد آمونیاک، بیورت با سرعت بسیار کمتری با واکنش مستقیم بین مولکول‌های اوره تشکیل می‌شود.
بیورت در خاک
سال ها پیش، محققان دریافتند که رشد گیاه به دنبال کاربرد زیاد بیورت در خاک کاهش یافته یا به طور کامل از بین رفته است و این سرکوب رشد اغلب برای یک دوره چندین هفته ادامه دارد. اگرچه توانایی تجزیه بیورت در بین میکروارگانیسم‌های خاک گسترده است، رشد میکروبی با بیورت فقط به اندازه نصف سرعت اوره است. وجود بیورت همچنین میزان نیتریفیکاسیون در خاک را کاهش می دهد.
آسیب نهال
هنگامی که اوره با بیورت بالا در مجاورت دانه ها قرار می گیرد، ممکن است سمیت برای گیاه جوانه زن ایجاد شود. بخشی از این آسیب ناشی از NH3 است که از اوره در طول هیدرولیز طبیعی به وجود آمده است، اما بیورت ممکن است شرایط سخت را شدیدتر کند. میزان آسیب بیورت به نهال ها به محصول، غلظت بیورت و محل قرارگیری کود بستگی دارد. نه اوره و نه اوره ای که حاوی بیورت است نباید مستقیماً در هنگام کاشت با بذر قرار داده شود. اگر کود با حجم کمی از خاک از بذر جدا شود، مشکلات سمیت تا حد زیادی کاهش می یابد. اصلاح اوره با مقدار کمی از مهارکننده اوره آز نیز این اثرات نامطلوب را کاهش می دهد.
مدیریت برای کاهش تلفات کود اوره چیست؟
بسیاری از تاکتیک های مختلف را می توان برای کاهش پتانسیل تبخیر استفاده کرد:
- کاربردهای سطحی زمانی که دمای خاک پایین است و احتمال بارندگی وجود دارد، اوره را به خاک اشباع نزنید.
- اوره را قبل از بارندگی کم یا آبیاری استفاده کنید. هنگامی که بیش از یک سانتی متر بارندگی پیش بینی می شود، برنامه کوددهی را کنسل کنید.
- کود اوره را با آبیاری یا شخم زنی با خاک ترکیب کنید.
- این کود را در نوار استارتر ( حداکثر 13.5 کیلوگرم نیتروژن واقعی از اوره، مایع یا گرانول)، یا به عنوان نوار سطحی یا زیر سطحی با استفاده از فرمول مایع به کار ببرید.
- از اوره تیمار شده با مهارکننده اوره آز یا کود با رهش آهسته اوره استفاده کنید. مهارکننده های اوره آز معمولا تبخیر را برای 10 تا 14 روز کاهش می دهند. کودهای با رهش کنترلی، می توانند به افزایش انتشار نیتروژن در کل فصل رشد کمک کنند.
کود شیمیایی اوره
اوره یک کود خوب برای استفاده قبل از کاشت است. نباید در مقادیر زیاد و در هر زمان نزدیک به جوانه زدن بذرها یا ریشه گیاهان استفاده شود زیرا باکتری های موجود در خاک به سرعت اوره را به ترکیبات اوره تبدیل می کنند که در صورت تماس مستقیم با نهال ها و ریشه های گیاه می تواند آسیب ببیند. با این حال، اوره استفاده شده قبل از کاشت، به سرعت توسط باکتری های خاک به آمونیاک تبدیل می شود و نهال ها از نیتروژن آمونیاکی استفاده می کنند. آمونیاکی که توسط نهال ها استفاده نمی شود به نیترات تبدیل می شود تا توسط گیاهان در حال رشد استفاده شود. نیتروژن موجود در اوره تا زمانی که توسط ارگانیسم های خاک به نیتروژن نیترات تبدیل شود در برابر شستشو مقاوم است.
منبع این مقاله می باشد.
خدمات ما
ما در این مجموعه کود شیمیایی اوره را مستقیم از تولید کننده دریافت و با قیمت بسیار مناسبی در اختیار مشتریان گرانقدر قرار می دهیم.
همچنین این بازرگانی آماده همکاری برای ارسال محصول به روش های مختلف حمل و نقل می باشد.
شما عزیزان و همراهان گرامی می توانید از این طریق با ما در ارتباط باشید.
نام و نام خانوادگی: مهندس بصیری
