مدیریت حاصلخیزی خاک

مدیریت حاصلخیزی خاک در مناطق مختلف آب و هوایی

طیف گسترده ای از خاک شرایط بسیار متفاوتی را برای استفاده از کودها فراهم می کند. فقط مقدار کمی خاک برای رشد گیاه از نظر طبیعت ایده ال هستند و مواد مغذی را در مقادیر کافی برای عملکرد زیاد تامین می کنند .در حقیقت بیشتر خاکها در گستره وسیع حاصلخیزی متوسط قرار دارند و بسیاری از آنها باید نامرغوب بحساب بیایند. ممکن است خاک های زیادی با باروری طبیعی بالا وجود داشته باشد. ولی در کشاورزی عملی، باید در زمینه نیازهای خاص محصولات مشاهده کرد تا بازده بالایی حاصل شود.

خاک مناطق معتدل

بحث در اینجا محدود به Podzolic و خاکهای انتقالی است زیرا انواع اصلی در لایه های شنی هستند. محتوای مواد آلی آنها ممکن است زیاد یا کم باشند، اما فرمهای هوموس به طور کلی در عنصر N(نیتروژن) ضعیف هستند. این خاکها قدرت باروری آنها از کم تا متوسط و پتانسیل عملکرد طبیعی آنها اغلب پایین است.

اسیدیته خاک و خسارت ناشی از آن که غالبا زیاد است باید با آهک کاهش یافته برطرف شود. و چندین پیشرفت از جمله افزایش فعالیت موجودات زنده خاک تا بهبود مواد مغذی را به همراه دارد. وضعیت عمومی کم مواد مغذی، بویژه در در Podzol های شنی،به کاربرد نسبتا زیاد کود کامل NPK نیاز دارد، زیرا به دلیل ظرفیت پایین ذخیره مواد مغذی، کاربردهای تقسیم شده N برای ایجاد شستشو مفید است.

در pH پایین فرمهای فسفات قابل تحرک به طور کلی مناسب تر از فرمهای محلول در آب هستند. از آنجا که کمبود منیزیم در این خاکها معمول است، باید از مواد مواد آهکی حاوی منیزیم مانند دولومیت استفاده شود. کمبود عناصر ریز معمول است. نقصان منگنز و بور غالبا در pH بالا ایجاد می شود. کمبود مس مشخصه خاکهای شنی نیمه باتلاقی است که دارای فرمهای هوموس ثابت کننده مس هستند.