تاریخچه کود اوره به چه زمانی برمیگردد و توسط چه کسی اولین بار تولید شد؟
در عمل شیمی اوره چه جایگاهی دارد؟
با ما همراه باشید با این مقاله…
اوره که کاربامید نیز نامیده می شود، دی آمید اسید کربنیک است. فرمول آن H2NCONH2 است. اوره کاربردهای مهمی به عنوان کود و مکمل خوراک و همچنین ماده اولیه برای ساخت پلاستیک و دارو دارد. این ماده بی رنگ و کریستالی است که در دمای 132.7 درجه سانتیگراد (271 درجه فارنهایت) ذوب می شود و قبل از جوشیدن تجزیه می شود.
اوره محصول نهایی نیتروژن دار تجزیه متابولیک پروتئین ها در همه پستانداران و برخی از ماهی ها است. این ماده نه تنها در ادرار همه پستانداران بلکه در خون، صفرا، شیر و تعریق آنها نیز وجود دارد. در جریان تجزیه پروتئین ها، گروه های آمینه (NH2) از اسیدهای آمینه که بخشی از پروتئین ها را تشکیل می دهند، حذف می شوند. این گروه های آمینه به آمونیاک (NH3) تبدیل می شوند که برای بدن سمی است و بنابراین باید توسط کبد به اوره تبدیل شود. سپس اوره به کلیه ها می رود و در نهایت از طریق ادرار دفع می شود.
تاریخچه کود اوره
اوره اولین بار در سال 1773 توسط شیمیدان فرانسوی هیلر-مارین روئل از ادرار جدا شد. تهیه آن توسط شیمیدان آلمانی Friedrich Wöhler از سیانات آمونیوم در سال 1828 اولین سنتز آزمایشگاهی پذیرفته شده عمومی از یک ترکیب آلی طبیعی از مواد معدنی بود. اوره در حال حاضر به صورت تجاری در مقادیر زیادی از آمونیاک مایع و دی اکسید کربن مایع تهیه می شود. این دو ماده تحت فشارهای بالا و دماهای بالا ترکیب می شوند و کاربامات آمونیوم را تشکیل می دهند که سپس در فشارهای بسیار کمتر تجزیه می شود و اوره و آب تولید می کند.
از آنجایی که مقدار نیتروژن کود اوره زیاد است و به راحتی در خاک به آمونیاک تبدیل می شود، یکی از غلیظ ترین کودهای نیتروژن دار است. و یک ترکیب ارزان قیمت است که در کودهای مخلوط و همچنین به تنهایی در خاک استفاده می شود یا روی شاخ و برگ اسپری می شود. با فرمالدئید، کودهای متیلن اوره می دهد که نیتروژن را به آرامی، پیوسته و یکنواخت آزاد می کند. اگرچه نیتروژن اوره به شکل غیر پروتئینی است، اما می تواند توسط حیوانات نشخوارکننده (گاو، گوسفند) استفاده شود و بخش قابل توجهی از پروتئین مورد نیاز این حیوانات را می توان از این طریق تامین کرد. استفاده از اوره برای ساخت رزین اوره فرمالدئید پس از استفاده از آن به عنوان کود از نظر اهمیت در رتبه دوم قرار دارد. مقادیر زیادی اوره نیز برای سنتز باربیتورات ها استفاده می شود.
کرم های پوستی، چوب شور و کودها چه وجه مشترکی دارند؟ همه آنها از اوره استفاده می کنند – اولین مولکول یک موجود زنده که در آزمایشگاه سنتز می شود.
در صنعت سالانه 100 میلیون تن اوره سنتز می شود. پس این همه برای چه استفاده می شود؟
خوب، 90٪ به کودها اختصاص می یابد و منبع ضروری نیتروژن برای رشد هر چه سریعتر محصولات است. کود اوره محبوبیت زیادی دارد زیرا دارای بالاترین درصد نیتروژن کودهای جامد است، به این معنی که وزن کمتری مورد نیاز است و بنابراین حمل و نقل آن ارزان تر است. اوره معمولاً به آمونیاک تجزیه می شود که می تواند توسط گیاهان جذب شود. با این حال، آمونیاک تمایل به تبخیر دارد و مقدار نیتروژن موجود در خاک را کاهش می دهد. برای جلوگیری از این امر، به ویژه در طول تابستان، کشاورزان اوره را در مزارع درست قبل از بارندگی پخش می کنند.
اوره را می توان با فرمالدئید یا اسید نیتریک واکنش داد و طیف وسیعی از مواد دیگر را ایجاد کرد که می توان از آنها برای ساخت رزین، پلاستیک و مواد منفجره استفاده کرد. با این حال، طیف وسیعی از کاربردها از جمله نرم کننده پوست در کرم های آرایشی و رنگ آمیزی چوب شور نیز دارد.
تعداد کمی مولکول وجود دارد که چنین جایگاه مهمی در تاریخ شیمی داشته باشد. داستان اوره نزدیک به 300 سال قدمت دارد، از منشأ نسبتاً بدبو گرفته تا کود دادن به محصولات جهان. سنتز آن ممکن است یک تصادف خوش شانس باشد، اما پایه های شیمی آلی امروزی را بنا نهاد.
کسب اطلاعات بیشتر و آشنایی با مراحل تولید کود شیمیایی اوره.
با تشکر از همراهی شما عزیزان
منبع مقاله
